Yapamadıklarımızdan pişman oluruz

Yaptıklarımızın yanlışlarından da pişman oluruz

Peki ya hiç denemeseydik gelişir miydik?

Gelişme dediğimiz yavan bir ekmek gibi

yılların içine kendini katmak mıdır?

Rengi, etkisi belli olmayan akıntıda sürüklenmek midir?

Ben hareket ediyorum

Sineme bıraktığım kor ile alnım mevsimleri yaza çeviriyor

Alnım buzullarla didişmede buzullar eriyor

Bir mevsim daha devriliyor

sokak eylemlerinde devrilen bir direnişçi gibi

iz bırakarak ve geri dönme sözüyle yol alıyor

Bu kadar sakin bir gövdede nasıl olurda durulma olmaz

Bu küçücük yürek durmak bilmeyen nehir akıtır

Sırrını emeğine borçlu bu ten değdiği teni yakıyor

sevdiceğini korumak için hep nadasa çekiliyor

Her zaman el değmemiş sevda olmayı beceriyor

yine becerdi galiba

Sinemden aşk çıktı gökyüzüne serili durdu

Sordum neden böyle yapıyorsun

Asılı bulunan yıldızların bağları zayıfladı

Aşağıdan destek sunayım da yıldızlar dökülmesin dedi

Bu kadar bekletme

Seni beklerken dökülen, aka boyanan saçlara ne demeli

Keskinliğiyle bilinen gözlerdeki bakışları nereden geri getirebiliriz

Üzerime yağan kırağı serinliği sağanağa dönüştü

Bir anne evladını korumak için göğsünü kurşuna verdi

Bir ceylan koçu avcıların saldırısında kaybettiği üyenin öcünü alırken

on kurşun yedi ama avcıyı devirmeyi başardı

Bir şiir kafasını kaldırıp sen bunları da gördün mü dedi

Evet gördüm gördüm ne için burada olduğumu sanıyorsun

Peki ya donarsan, ya zarar görürsen

Ben görmeden, gezmeden nasıl gelişirim

Sizinle diyalogu nasıl geliştiririm deyip sineme giren soğuk duş

krater gölünde fokurdayarak başka coğrafyalara yol aldı